Eric Verbugts werkzame rijm
Van onze verslaggever: Frits van der Waa

(…) begon alles op zijn plaats te vallen. In alle hier gezongen teksten stonden licht en duisternis centraal, als metaforen voor het eeuwig leven en de dood. Wind en storm zorgden in deze compilatie voor binnenrijm. De openingsteksten van …, ci tace, het nieuwe werk van de 40-jarige Eric Verbugt, sloten daar naadloos op aan. De titel …, ci tace, ontleend aan Dantes Divina Commedia, betekent zoveel als ‘houdt zich koest’. Dat is Verbugt niet van plan. Het stuk herbergt een koorwerk, een hoboconcert, en een soort concertaria, die uiteindelijk alledrie met elkaar gecombineerd worden, hetgeen een werkzaam rijm oplevert. Ambitieus is ook Verbugts streven om verschillende stijlen met elkaar te verzoenen, en dat lukt hem nog ook. Zo klinkt er een diabolisch heksendansje in de trant van Mahler, dat geleidelijk verdampt en overgaat in moderne brokkelklanken, nu eens kaal en dor, dan weer gloeiend en barok. Vooral hoboïst Ernest Rombout baarde opzien met spetterende notencascades en perfect in het klankdecor passende multiphonics. Daniel Reuss liet horen dat hij met de musici van de Radio Kamer Filharmonie welsprekende resultaten kan bereiken, en sopraan Laura Aiken werkte zich op bewonderenswaardige wijze door de veeltalige lappen tekst heen.

© Volkskrant